Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην εκπομπή “Καλημέρα Ελλάδα” και στον Γιώργο Παπαδάκη

21/04/2016







Γιώργος Παπαδάκης – Είμαστε εδώ, λοιπόν, με την επικεφαλής του κόμματος, του νέου κόμματος «Πλεύση Ελευθερίας», και θα σας υποδεχθώ με έναν τρόπο που πιστεύω ότι θα σας αρέσει (υπόκρουση του τραγουδιού “People Have The Power”) Αυτό ήταν το τραγούδι που είχατε επιλέξει – για ανέβασέ το λιγάκι – εγώ περίμενα ένα ελληνικό τραγούδι διαμαρτυρίας, γιατί επιλέξατε αυτό το τραγούδι;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Δεν νομίζω ότι υπάρχουν «ελληνικά» και «ξένα» τραγούδια. Υπάρχουν και οικουμενικές μουσικές και οικουμενικοί στίχοι. Και η έννοια του λαού που παίρνει στα χέρια του τη μοίρα του και την τύχη του και το μέλλον του είναι, νομίζω, κάτι που όλους μας συγκινεί.

Γιώργος Παπαδάκης – Ένα καινούργιο κόμμα. Ένα καινούργιο κόμμα που ήρθε να προστεθεί κοντά στις υπόλοιπες αριστερές – εγώ κάνω τις διαφοροποιήσεις – αριστερές κινήσεις ή κόμματα; Τι το διαφορετικό μπορεί να φέρει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που τώρα είναι επικεφαλής, δεν είναι Πρόεδρος…

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Στην πραγματικότητα είμαι εκείνη που πήρε την πρωτοβουλία…. Να διευκρινίσω ότι δεν έχω καμμία «πρεμούρα» ούτε κανένα καημό να με λέτε επικεφαλής, οπότε θα με αντιμετωπίζετε..

Γιώργος Παπαδάκης – Ούτε Πρόεδρο γιατί έχετε και την προηγούμενη εμπειρία της Προέδρου της Βουλής …

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Θα με αντιμετωπίζετε σαν έναν άνθρωπο που πήρε μια πρωτοβουλία σε μία κρίσιμη στιγμή.

Γιώργος Παπαδάκης – Τι διαφορετικό έχετε να φέρετε εσείς στο χώρο της αριστεράς; Τι διαφορετικό θα φέρετε για την Ελλάδα; Γιατί ξέρετε κάτι; Εγώ δεν μπορώ να κάνω διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων που είναι φτωχοί, που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας – 22,5% είναι! – και είναι αριστεροί, δεξιοί…

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Νομίζω ότι είναι πολύ παραπάνω, κύριε Παπαδάκη, και είναι τα στοιχεία ούτως ή άλλως συγκλονιστικά. Είναι βέβαιο ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και του λαού μαστίζεται από τη φτώχεια, από την ανεργία, απ’ αυτήν την ακραία ανθρωπιστική κρίση και, ειλικρινά, νομίζω ότι το ζητούμενο δεν είναι τι καινούργιο μπορεί να φέρει κανείς- εγώ δεν θα κάνω διαχωρισμό γεωγραφικής πολιτικής χωροταξίας- το ζητούμενο είναι πώς μπορεί κανείς από τη θέση του και με όλα τα μέσα να συμπράξει και να συμβάλει για να ανατραπεί αυτό το καθεστώς. Ένα καθεστώς που είναι αντιδημοκρατικό, ένα καθεστώς…

Γιώργος Παπαδάκης – Καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Μιλώ για το καθεστώς του Μνημονίου, που αυτή τη στιγμή το υπηρετεί η Κυβέρνηση Τσίπρα. Είναι ένα καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μας πριν από έξι χρόνια. Κι είναι ένα καθεστώς, το λέω πολλά χρόνια, ήταν κι ο λόγος άλλωστε της εμπλοκής μου στην κεντρική πολιτική σκηνή, είναι ένα καθεστώς αντιδημοκρατικό, αυταρχικό, απολυταρχικό, που προσιδιάζει σε πάρα πολλά σημεία σε μία οικονομική δικτατορία. Και μιας και σήμερα είναι μια μαύρη επέτειος, η επέτειος του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, καλό είναι να θυμόμαστε ότι οι δικτατορίες δεν πέφτουν μόνες τους, παρά μόνον αν έχουν επιτελέσει το σκοπό τους και προκαλέσει τεράστια καταστροφή.

Γιώργος Παπαδάκης – Πολύ σκληρή! Με πρώην σύντροφό σας! Άνθρωπο που ήσασταν πολύ κοντά, τον Αλέξη τον Τσίπρα. Τον πιστέψατε, ήσαστε φίλοι, ομοϊδεάτες.. και τώρα παρομοιάζετε την κατάσταση τη σημερινή με αυτή του Απριλίου του ’67.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Κοιτάξτε, δεν είναι μια όψιμη δική μου τοποθέτηση. Έχω από το 2011 χαρακτηρίσει τα Μνημόνια ως μία απολυταρχία, μία κατάλυση του Συντάγματος και, επομένως, εκείνοι που επέλεξαν οψίμως να υπηρετούν τα Μνημόνια και, μάλιστα, να τα υπερασπίζονται, να τα αιτιολογούν και να τα δικαιολογούν, αυτονοήτως εντάσσονται σε αυτήν την κριτική αφού, δυστυχώς, επέλεξαν να ενταχθούν σ’ αυτό το πλαίσιο.

Γιώργος Παπαδάκης – Δε θα μιλήσουμε πολύ για το παρελθόν, θα μιλήσουμε για το μέλλον, γιατί αυτό είναι για να μάθει και ο κόσμος το τι κάνετε, αλλά θα ήθελα να μείνουμε για λίγο στο παρελθόν. Βγαίνουν οι πρώην σύντροφοί σας και λένε: «μα είμαστε με την πλάτη στον τοίχο, θα έπεφτε η χώρα στα βράχια, θα μας διώχνανε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα γυρίζαμε στη δραχμή, θα ήτανε καταστροφή για τη χώρα. Και υποχρεωθήκαμε, λένε, μαζί με άλλους 222 βουλευτές να ψηφίσουμε το Μνημόνιο. Τί να κάνουμε;» – Αυτό λένε.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Κοιτάξτε, κύριε Παπαδάκη, κανείς δεν υποχρεώθηκε. Και ως βουλευτής, όχι ως τότε Πρόεδρος της Βουλής, που δεν ψήφισα τα Μνημόνια, που τα καταψήφισα ένα προς ένα και τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις και όλα τα προαπαιτούμενα, θέλω να σας πω ότι αυτό ήταν μία πάρα πολύ εύκολη απόφαση. Μια..

Γιώργος Παπαδάκης – Ήταν σχέδιο; Ήταν προδιαγεγραμμένο σχέδιο; Δηλαδή, κάποιοι εν αγνοία κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εσείς, για παράδειγμα, και κάποιοι άλλοι ομοϊδεάτες σας, ήταν σχέδιο του Αλέξη Τσίπρα να οδηγήσει τη χώρα στο 3ο Μνημόνιο; Το ήξερε; Και δεν έκανε τίποτα για να το αποφύγει;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Θα σας πω με ειλικρίνεια. Η εκτίμησή μου είναι ότι ο Τσίπρας είχε προσυμφωνήσει. Προσυμφωνήσει να καταλήξει σε κάποιου είδους συμφωνία. Όταν το κάνεις αυτό έχει αυτομάτως..

Γιώργος Παπαδάκης – Είσαστε νομικός. Μιλάμε για προμελετημένο έγκλημα!

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Όταν το κάνεις αυτό, έχεις αυτομάτως και αυτονοήτως απεκδυθεί και απεμπολήσει τα πιο σημαντικά σου όπλα.
Επομένως, βεβαίως, έπρεπε και όφειλε να ξέρει ότι δρομολογούσε τη χώρα προς ένα 3ο Μνημόνιο. Ακόμη κι αν δεν το ήξερε, μετά τη λεγόμενη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και εγώ του το επεσήμανα και κατ’ ιδίαν την αμέσως επόμενη μέρα και στα όργανα του κόμματός μας. Όμως, η τότε στάση ήταν ότι «Όχι, δεν είναι έτσι». Οφείλω να πω ότι υπήρξε μια πολύ πειστική, απατηλή συμπεριφορά. Λόγω αυτής της απατηλής συμπεριφοράς βρεθήκαμε εκεί που βρεθήκαμε κι εδώ που είμαστε. Το ζήτημα, όμως, είναι πώς πάμε μπροστά και, κυρίως, πώς ανατρέπουμε εκείνους που – το είπατε, κύριε Παπαδάκη, πολύ προσφυώς – μετέρχονται ακριβώς τα ίδια κόλπα, ακριβώς τις ίδιες δικαιολογίες, ακριβώς την ίδια φρασεολογία με όλους τους προηγούμενους. Ένα κακοπαιγμένο έργο, ένα κακοστημένο σενάριο. Ευτυχώς, ο ελληνικός λαός δεν έχει πάθει αμνησία και, ευτυχώς, δεν έχει αποδεχθεί, και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό, ότι είναι καταδικασμένος στην υποταγή και σ’ αυτή τη δυστυχία.

Γιώργος Παπαδάκης – Μένω σε αυτό που μιλάτε για το προμελετημένο έγκλημα… φάνηκε σαν να είναι προσχεδιασμένο… Και έρχομαι στο άλλο για να το συνδέσουμε με το τώρα και με το δικό σας κόμμα. Δεν είναι μόνο η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η οποία έχει υποστεί ό,τι έχει υποστεί, είναι και το πλήγμα στην Αριστερά. Το σύνθημά σας ήταν «Πρώτη φορά Αριστερά» κι αν ο κόσμος ο οποίος τότε σας εμπιστεύτηκε όταν ήσαστε μαζί και σας ψήφισε έχει φθάσει στο σημείο να λέει «αυτή είναι, άραγε, η Αριστερά; Η Αριστερά που τελικά δεν έχει σε τίποτα να ξεχωρίσει από τη χειρότερη μορφή Δεξιάς;», όπως λένε κάποιοι αντιπολιτευόμενοι τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβάνεσθε ότι είναι δύσκολο το έργο σας ακόμη και για το κόμμα το δικό σας να πείσετε τους ανθρώπους ότι κι εσείς δεν είσαστε μία από τα ίδια. Είμαι ευθύς και σκληρός.
<! - more->
Ζωή Κωνσταντοπούλου – Δεν είστε σκληρός. Είναι πολύ εύλογες αυτές οι ερωτήσεις. Θα σας πω εξ αρχής, το είπα και στην ομιλία μου, και το λέω σε κάθε ευκαιρία: Αριστερός δεν είναι κανείς επειδή το δηλώνει. Αριστερός δεν είναι κανείς επειδή σηκώνει μια σημαία της Αριστεράς. Η Αριστερά είναι πράξη. Η Αριστερά είναι αγώνας. Η Αριστερά είναι στάση ζωής. Και επειδή έχουν δοθεί αγώνες πάρα πολύ σημαντικοί, ιστορικοί της Αριστεράς στη διαδρομή της ιστορίας, αποτελεί προσβολή για την ιστορία της Αριστεράς ότι η σημερινή πολιτική της σημερινής κυβέρνησης, της κυβέρνησης Τσίπρα ασκείται στο όνομα της Αριστεράς. Για εμένα αυτό σε καμμία περίπτωση δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με την Αριστερά. Από την άλλη πλευρά, θα σας πω ευθέως ότι η Πλεύση Ελευθερίας δεν απευθύνεται μόνον και αποκλειστικά σε Αριστερούς ανθρώπους, δεν απευθύνεται μόνον και αποκλειστικά σε ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως Αριστεροί. Και θα σας πω και κάτι άλλο με μεγάλη ειλικρίνεια, δεν είναι η ώρα αυτή τη στιγμή κάποιοι να προσπαθούν να αυτοδικαιωθούν με μόνη τη διακήρυξη περί Αριστεράς. Στην πράξη…

Γιώργος Παπαδάκης – Με προλάβατε. Με προλάβατε. Γιατί κάποιοι μπορεί να σας κατηγορήσουν γι’ αυτό..

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Στην πράξη δίνουμε τα διαπιστευτήριά μας και το δείγμα γραφής μας..

Γιώργος Παπαδάκης – Με προλάβατε…. Προλάβατε το ερώτημά μου..

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Και η Πλεύση Ελευθερίας αυτό ακριβώς θέλει να κάνει, να κριθεί από τις πράξεις της.

Γιώργος Παπαδάκης – Μήπως, λοιπόν, το ερώτημά μου ήτανε – ήδη το μισό το έχετε απαντήσει – ότι βλέποντας την πορεία της Ζωής Κωνσταντοπούλου τους τελευταίους μήνες μέχρι το ΝΑΙ, το δημοψήφισμα και τη συνέχεια ό,τι έγινε…

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Ποιο ΝΑΙ στο δημοψήφισμα; Το δημοψήφισμα, σας θυμίζω, είχε ως αποτέλεσμα ΟΧΙ. 62% ΟΧΙ.

Γιώργος Παπαδάκης – Εγώ είχα την εντύπωση ότι αυτά μετά… με νόμο ενσωματώθηκαν!

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Πραξικοπηματικά και αντισυνταγματικά. Και πρέπει να σας…

Γιώργος Παπαδάκης – Τώρα μη μένουμε στο ΝΑΙ και στο ΟΧΙ γιατί δεν έχουν καμμία ουσία ούτε το ΝΑΙ ούτε το ΟΧΙ, εδώ που τα λέμε, όπως και το δημοψήφισμα δεν είχε καμμία ουσία…
 
Ζωή Κωνσταντοπούλου – Όχι, δεν είναι έτσι! Δεν συμφωνώ καθόλου. Διότι πάρα πολλοί θα ήθελαν το δημοψήφισμα να μην έχει υπάρξει. Μολονότι προφανώς και ο Τσίπρας το προκήρυξε ελπίζοντας να το χάσει, το δημοψήφισμα όχι απλώς έγινε, αλλά αποτελεί ιστορικό υπαρξιακό βίωμα και για τη δική μου γενιά και για τις νεώτερες γενιές και για πάρα πολλούς ανθρώπους που ψήφισαν για πρώτη φορά στις 5 Ιουλίου του 2015, για πάρα πολλούς ανθρώπους που ήλπισαν, για πάρα πολλούς ανθρώπους που ήταν έτοιμοι να δώσουν τη μάχη για τη ζωή τους. Και αυτούς τους ανθρώπους που είπαν αυτό το τόσο γενναίο ΟΧΙ στην υποταγή καμμία κυβέρνηση δεν είχε το δικαίωμα να τους προδώσει. Η προδοσία, λοιπόν, που διαπράχθηκε μετά την 5η Ιουλίου είναι επίσης ένα ιστορικό γεγονός το οποίο δεν μπορεί να σβήσει ένα υπαρξιακό, ιστορικό βίωμα που διαμόρφωσε τις δικές μας τις ζώσες γενιές. Και σας λέω ξανά, κυρίως, τις νέες γενιές που με μεγάλη αισιοδοξία ατένιζαν το μέλλον.

Γιώργος Παπαδάκης – Προδοσία μεγάλη… Σκληρή, σκληρή… Είσαστε σκληρή για τους πρώην συν… Έχω μείνει στο προμελετημένο έγκλημα, στην προδοσία.. Είναι σκληρές οι… ως εκφράσεις…

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Τη λέξη «προμελετημένο» τη χρησιμοποιήσατε εσείς και ίσως να είναι και έτσι. Το σίγουρο είναι ότι υπήρχε γνώση. Δεν έχω τα στοιχεία για να διαφωνήσω, αντίθετα έχω ενδείξεις ότι τουλάχιστον σε κάποια στελέχη υπήρχε γνώση για την κατάληξη και δόλος. Και, οπωσδήποτε, δεν υπάρχει καμμία αιτιολογία ή ελαφρυντική περίσταση. Εκείνο…

Γιώργος Παπαδάκης – Να έρθω, όμως, τώρα σε εσάς και στο σήμερα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Ναι…

Γιώργος Παπαδάκης – Να πιστέψω στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και την Πλεύση Ελευθερίας για να επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα και τη δραχμή; Να φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Να ακολουθήσουμε μια άλλη ευρωπαϊκή πολιτική;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Θα σας απαντήσω…

Γιώργος Παπαδάκης – Να συγκρουστούμε με τους δανειστές με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Κύριε Παπαδάκη, εσείς αποδέχεσθε να ζείτε ως δούλος;

Γιώργος Παπαδάκης – Όχι.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Ούτε εγώ. Νομίζω η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων δεν αποδέχεται να ζήσει μια ζωή σκυφτή. Είναι ένα υπαρξιακό ερώτημα…

Γιώργος Παπαδάκης – Γιατί δεν ζούμε μια ζωή σκυφτή;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Μα γι’ αυτό και πρέπει να παλέψουμε. Ακριβώς επειδή καλούμαστε να ζήσουμε σε μια υποταγή, σε μια υποδούλωση, το ερώτημα που ο καθένας πρέπει να απαντήσει μέσα του, ο καθένας και η καθεμιά, είναι αν θέλει να ζήσει έτσι τη ζωή του ή αν θέλει να παλέψει.

Γιώργος Παπαδάκης – Το ΚΚΕ από το χώρο της Αριστεράς είναι ξεκάθαρο. Μιλάει για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μιλάει…

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Καλά, κύριε Παπαδάκη, το ΚΚΕ αν κάνει το σύστημα λιγάκι και κουνιέται θα τρέξει να το στηρίξει για να μην πέσει.

Γιώργος Παπαδάκης – Ναι, ε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Και αυτό έγινε και το προηγούμενο καλοκαίρι. Εδώ μιλάμε για μια αποφασιστική πορεία, μια Πλεύση προς την Ελευθερία και προς την Ανατροπή. Και αυτή η πορεία δεν μπαίνει…

Γιώργος Παπαδάκης – Ανατροπή σε τί;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Ανατροπή αυτού του συστήματος, το οποίο είναι, όπως σας είπα, αντιδημοκρατικό. Κι όταν σου αφαιρούν την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, τότε τα διλήμματα δεν είναι τόσο μικρά. Δεν είναι ούτε σε επίπεδο νομίσματος, ούτε σε επίπεδο διεθνούς οργανισμού. Τα διλήμματα είναι πολύ κορυφαία και εσωτερικά υπαρξιακά.

Γιώργος Παπαδάκης – Και με μεγάλο κόστος, θα ομολογήσουμε, όμως. Δηλαδή, θα πρέπει να είναι έτοιμος ένας λαός – έτσι; – να υποστεί και τις συνέπειες κάνοντας αυτό.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Ο λαός, κύριε Παπαδάκη, πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να είναι ενήμερος. Και γι’ αυτό η Πλεύση Ελευθερίας υπερασπίζεται και θα υπερασπισθεί με όλες της τις δυνάμεις το δικαίωμα του λαού, το δικαίωμα των ανθρώπων να γνωρίζουν την αλήθεια. Και αυτό το δικαίωμα στην αλήθεια παραβιάζεται και βιάζεται καθημερινά. Πίσω από κλειστές πόρτες γίνονται οι διαβουλεύσεις και οι διαπραγματεύσεις, πίσω από κλειστές πόρτες παίρνονται οι αποφάσεις χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, υποτίθεται για το καλό μας, χωρίς εμάς για εμάς δήθεν για το καλό μας.

Γιώργος Παπαδάκης – Είχατε εμμονή για το χρέος, δεν είχατε άδικο… δεν είχατε άδικο για το χρέος. Είδατε..

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Εμμονή δεν νομίζω ότι είχα, μια επιμονή έχω και θα συνεχίσω να την έχω..

Γιώργος Παπαδάκης – Είδατε, όμως, που το συμπλήρωσα

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Όσο και αν… Κύριε Παπαδάκη…

Γιώργος Παπαδάκης – Δεν είχατε άδικο για το χρέος. Δεν είχατε άδικο για το χρέος.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Γιατί μιλάτε στο παρελθόν; Σε παρελθοντικό χρόνο;

Γιώργος Παπαδάκης – Όχι – και λέω τώρα. Να έρθω τώρα. Αυτά, λοιπόν, αν πράγματι θα έπρεπε να δώσετε κάποιες προτεραιότητες, αυτή τη στιγμή οι προτεραιότητές σας ποιές είναι; Είναι να συγκρουστούμε με τους δανειστές με οποιοδήποτε κόστος; Έστω κι αν φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Έστω κι αν έχουμε αυτό το πολυθρύλητο που μας το χρησιμοποιούν ως μπαμπούλα κάθε φορά ο Σόιμπλε για το Grexit ή ο Ντάισελμπλουμ ή ο ένας ή ο άλλος; Δηλαδή να πούμε στον ελληνικό λαό: δεν πειράζει, ας φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ας γυρίσουμε στο εθνικό νόμισμα.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Θέλω να σας πω το εξής: Θεωρώ εντελώς λάθος αυτόν τον τρόπο με τον οποίο τίθενται τα διλήμματα. Γιατί; Γιατί δεν είμαστε σε μία αδιάφορη και στατική συνθήκη. Είμαστε στην πραγματικότητα σ’ ένα καθεστώς επίθεσης στην κοινωνία και εχθροπραξίας εις βάρος της χώρας. Η επίθεση της άρνησης της ρευστότητας, το κλείσιμο των τραπεζών, ο εκβιασμός «ή θα υποκύψεις ή θα σου κλείσω τη ρευστότητα για να πεθάνεις» είναι μια πράξη πολέμου. Συνεπώς, δεν μπορεί όταν υφίστασαι μια τέτοια επίθεση να διερωτάσαι ρητορικά ή θεωρητικά αν πρέπει να συγκρουσθείς. Είναι απλά τα πράγματα: Καλείσαι ή να υποταχθείς ή να παλέψεις. Εγώ λέω να παλέψουμε. Να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις και καταρτίζοντας το σχέδιο βήμα – βήμα προκειμένου ακριβώς το κόστος να περιοριστεί. Αλλά λέω, επίσης, με πολύ μεγάλη σαφήνεια ότι το κόστος της εκχώρησης της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας μας είναι ένα κόστος που κανείς δεν έχει δικαίωμα να μας ζητάει να αναλάβουμε
.
Γιώργος Παπαδάκης – Ναι, αλλά πρέπει να πούμε, όμως, και στον ελληνικό λαό τί συνέπειες μπορεί να έχει το αποτέλεσμα αυτής της πάλης.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Είμαι σίγουρη ότι.. Κοιτάξτε… Είμαι σίγουρη ότι και στη δικτατορία…

Γιώργος Παπαδάκης – Δηλαδή για να καταλάβουν.. αυτό ακουγότανε..

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Είμαι σίγουρη ότι και στη δικτατορία αν υπήρχε αυτού του είδους η μιντιακή παρουσία σε καθημερινή βάση, μπορεί να ετίθετο με τόσο ασφυκτικό τρόπο ξανά και ξανά το δίλημμα: να ανατρέψουμε τη δικτατορία; Και μετά τί θα κάνουμε;

Γιώργος Παπαδάκης – Όχι… Πιστέψτε με, πιστέψτε με…

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Όχι.. δεν ξέρω. Δεν το ξέρω. Δεν είχα γεννηθεί

Γιώργος Παπαδάκης – Πιστέψτε με, πιστέψτε με..εγώ έχω την αίσθηση ότι δεν θα είχα εκπομπή γιατί δε θά ‘λεγα αυτό ακριβώς το πράγμα. Ήταν διαφορετικά.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Δεν είχα γεννηθεί αλλά το ζήτημα είναι…

Γιώργος Παπαδάκης – Εγώ που ήμουνα γεννημένος σας λέω ότι δεν θα ήταν.. αλλά μου κάνει εντύπωση που συσχετίζετε εκείνη την εποχή μιας και είμαστε σήμερα στην αποφράδα, μιας και είμαστε σήμερα στην επέτειο εκείνης της αποφράδας μέρας, αν μπορούμε να την πούμε επέτειο όταν τη λέμε αποφράδα..

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Μια μαύρη επέτειος.

Γιώργος Παπαδάκης – Μια μαύρη επέτειο, ναι, που τη συσχετίζετε με τη σημερινή κατάσταση.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Μα είναι! Είναι μια συνθήκη, ένα καθεστώς που έχει όλα τα χαρακτηριστικά της κατάλυσης… Της κατάλυσης της δημοκρατικής κυριαρχίας, της κατάλυσης της συνταγματικής λειτουργίας, της κατάλυσης της κοινοβουλευτικής λειτουργίας..

Γιώργος Παπαδάκης – Μα ταυτίζετε τον Παπαδόπουλο με τον Πρωθυπουργό! Έχουμε τον Τσίπρα σήμερα! Εξομοιώνετε τον Τσίπρα με τον Παπαδόπουλο;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Κύριε Παπαδάκη, ακούστε με λιγάκι. Εμένα μου ζητήθηκε όταν ήμουν Πρόεδρος της Βουλής να πω ότι δεν υπάρχει Βουλή. Να δώσω τη σφραγίδα της Βουλής στους Δανειστές και το Κοινοβούλιο να επικυρώνει απλώς τα σχέδια νόμων που είχαν ετοιμάσει οι Δανειστές. Το Κοινοβούλιο να αποσύρει ό,τι είχε ψηφίσει χωρίς έγκριση των Δανειστών. Το Κοινοβούλιο να μην ξαναψηφίσει τίποτε χωρίς την έγκριση των Δανειστών. Αρνήθηκα να το κάνω και υπέστην τις συνέπειες, ανέλαβα το κόστος και είμαι πάρα πολύ υπερήφανη γι’ αυτό. Δεν έχω καμμία δεύτερη σκέψη.

Γιώργος Παπαδάκης – Θεωρείτε ότι ήσασταν υπερβολική από πλευράς σας την εποχή εκείνη;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Δεν θεωρώ υπερβολή το να μάχεσαι υπέρ της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.

Γιώργος Παπαδάκης – Γιατί σας είχανε κατηγορήσει για κάποιες υπερβολές.. Για την ταλαιπωρία…

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Σίγουρα. Ναι, κοιτάξτε, όποιος ταλαιπωρείται και θέλει άρον-άρον να ψηφίζει τα Μνημόνια ακόμη περισσότερο αποκαλύπτεται σε σχέση με το ποια είναι τα κίνητρά του για την εμπλοκή του στην πολιτική σκηνή. Ο κ. Τσίπρας αποδέχθηκε να παραβιάσει την ξεκάθαρη εντολή που είχε λάβει από τον ελληνικό λαό. Δεν έχει ξανα-υπάρξει τέτοια εντολή τόσο σαφής σε όλη την μεταπολιτευτική ιστορία. Από την ισχύ του Συντάγματος, από τον Ιούνιο του 1975 μέχρι τον Ιούλιο του 2015, δεν έγινε ούτε ένα δημοψήφισμα. Το πρώτο που έγινε ήταν αυτό της 5ης Ιουλίου. Είμαι περήφανη που προέδρευσα στη Βουλή που το αποφάσισε και αυτό το δημοψήφισμα απέδειξε ότι το μεγάλο ΟΧΙ το λέει ο λαός και το είπε με πολύ ηχηρό τρόπο. Αυτοί, λοιπόν, που αυτό το ΟΧΙ το τσαλαπατούν μέχρι και σήμερα και προβάλλουν γελοίες δικαιολογίες για αυτήν την κατάφωρη παραβίαση μιας τόσο ξεκάθαρης λαϊκής εντολής, φυσικά είναι αντιμέτωποι με τις πράξεις τους, φυσικά είναι αντιμέτωποι με τον χαρακτηρισμό των πράξεών τους, φυσικά είναι αντιμέτωποι με το γεγονός ότι πήραν τη σκυτάλη από τους προηγούμενους μνημονιακούς με τους οποίους μια χαρά τα πάνε μέσα στη Βουλή – είδατε είναι αδιατάρακτη η κοινοβουλευτική λειτουργία και πολύ ομαλή η προώθηση των μνημονιακών μέτρων.

Γιώργος Παπαδάκης – Βέβαια, προσέξτε, αν ζητάτε να φύγει η Κυβέρνηση Τσίπρα, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ..

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Πρέπει να φύγει.

Γιώργος Παπαδάκης – Αυτό το λέει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Δεν νομίζω ότι το εννοεί.

Γιώργος Παπαδάκης – Δεν το εννοεί; Λέει να φύγει και εκλογές; Εκλογές!

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Δεν δείχνει , προς το παρόν, να θέλει να…

Γιώργος Παπαδάκης – Οξυγόνο! Ζητάει οξυγόνο για την κοινωνία. Είναι το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου τους.

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Παρακολουθώντας τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή η οποία ανασύρει από τα βάθη της ιστορικής μεταπολιτευτικής διαδρομής ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει και θέτει πάλι με έναν εντελώς σκοτεινό τρόπο την Ελευθερία σε αντιπαράθεση με την Ασφάλεια, συζητήσεις, δηλαδή, που ανάγονται σε πολύ συγκεκριμένες στοχεύσεις περιστολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, θα σας έλεγα ότι αυτό που δείχνει να θέλει ο κύριος Μητσοτάκης είναι να παρατείνει όσο το δυνατόν περισσότερο τον βίο αυτής της Κυβέρνησης. Της δίνει μάλιστα το άλλοθι να μιλά ως δήθεν αριστερή, την ώρα που έχει καταπατήσει ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει σε επίπεδο αρχών της Αριστεράς, για να πάρει μια παράταση χρόνου, προφανώς, για να αντιμετωπίσει και την διάλυση του κόμματός του. Θα σας πω πολύ ευθέως: η λύση δεν θα έρθει, κύριε Παπαδάκη, ούτε με παλιές συνταγές, ούτε με τόσο χρεωκοπημένα πολιτικά κόμματα, τα οποία έχουν κριθεί στη διαδρομή και έχουν καταστρέψει τη χώρα. Η Κυβέρνηση Τσίπρα είχε την ευκαιρία το ’15, πριν από το δημοψήφισμα, να αποδείξει ότι αποτελείται συνολικά από καινούργια πρόσωπα και από άλλη νοοτροπία. Δυστυχώς, κατά μεγάλο ποσοστό κυβερνητικών στελεχών απέδειξε όχι ότι απλώς είναι μια από τα ίδια αλλά και χειρότερη.

Γιώργος Παπαδάκης – Κλείνοντας τη συζήτησή μας, θα έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε αν μας τιμήσετε, εάν θα έπρεπε να δώσετε τρεις προτεραιότητες και σας δινόταν η ευκαιρία να έχετε εσείς, να είστε εσείς Πρωθυπουργός, υποθετικό το ερώτημα και ίσως και να σας ενοχλεί που το θέτω, τί θα κάνατε αυτή τη στιγμή;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Δεν με ενοχλεί που το θέτετε…

Γιώργος Παπαδάκης – Θα σταματάγατε τη διαπραγμάτευση; Θα συγκρουόσαστε με τους Δανειστές; Τί θα κάνατε;

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Πρώτον, δεν με ενοχλεί που το θέτετε γιατί η Πλεύση Ελευθερίας ξεκάθαρα λέει ότι διεκδικεί τη διακυβέρνηση…

Γιώργος Παπαδάκης – Να το! Άρα, λοιπόν, γιατί όχι η Κωνσταντοπούλου η Ζωή και Πρωθυπουργός!

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Δεύτερον, η Πλεύση Ελευθερίας έχει μια…. Ένα σαφές στίγμα το οποίο αποτυπώνεται και στο σήμα μας που είναι το καράβι που αποτελείται από έξι τρίγωνα. Τα τρίγωνα έχουν τη μορφή «Δέλτα» και κάθε «Δέλτα» σηματοδοτεί και μια αρχή και μια αξία την οποία θα υπερασπισθούμε: τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη, τη Διαφάνεια, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την Διαγραφή του Χρέους και την Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών. Αυτοί είναι οι 6 άξονες που βάζουμε σε προτεραιότητα, είναι 6 άξονες που πρέπει να υπηρετηθούν προκειμένου να ανασάνει η κοινωνία. Στη διακήρυξή μας περιέχονται και πολύ περισσότερες αναφορές σ’ ένα ευρύτατο πλαίσιο που απαντά στο ερώτημά σας με πάρα πολύ καθαρό τρόπο. Την Ελευθερία του ελληνικού λαού, την Δημοκρατία στη χώρα μας, τα Δικαιώματα των ανθρώπων που ζουν κι αναπνέουν εδώ, τα Δικαιώματα εκείνων που έρχονται ως πρόσφυγες κατατρεγμένοι από συνθήκες πολέμου και δίωξης. Αυτά, αλλά και το δικαίωμα στην Αλήθεια, το Δικαίωμα στην Κοινωνική Δικαιοσύνη, όχι απλώς δεν τα διαπραγματευόμαστε αλλά τα διεκδικούμε με όλους τους τρόπους. Τα βάζουμε πολύ υψηλότερα στην ιεραρχία από οποιοδήποτε υποδεέστερο πράγμα και οποιαδήποτε υποδεέστερη αναφορά.

Γιώργος Παπαδάκης – Θέλω να σας ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που δείξατε για την πρώτη σας τηλεοπτική συνέντευξη ως επικεφαλής ενός νέου κόμματος…

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Να σας ευχαριστήσω κι εγώ θερμά…

Γιώργος Παπαδάκης – Και να σας ευχηθώ Καλή Επιτυχία!

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Να είστε καλά και καλή συνέχεια!

Γιώργος Παπαδάκης – Γιατί και μετά από Πρόεδρος της Βουλής, Πρωθυπουργός!

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Νομίζω ότι αυτό που έχει σημασία, κύριε Παπαδάκη, είναι να ανακτήσει ο λαός μας την αισιοδοξία, την αυτοπεποίθησή του και να διεκδικήσει ο ίδιος να έχει λόγο και για τον τρόπο που ασκείται η διακυβέρνηση και για κάθε επίπεδο εξουσίας.

Γιώργος Παπαδάκης – Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

Ζωή Κωνσταντοπούλου – Σας ευχαριστώ κι εγώ!

Γιώργος Παπαδάκης – Να είστε καλά!


Πηγή:www.plefsieleftherias.gr/zoi-konstantopoulou-stin-ekpobi-kalimera-ellada-ke-ston-giorgo-papadaki

Σχόλια