03/05/2016
Καλησπέρα σε όλους και σε όλες και, κυρίως, στους πιο μικρούς και τις πιο μικρές. Είπε ο Πρόεδρος της Κοινότητας ότι είναι φτωχική η αίθουσα. Εγώ την βλέπω πάρα πολύ πλούσια. Πλούσια σε ανθρώπους ζωντανούς, ζωηρούς, διεκδικητικούς, με χαμόγελο και με δημιουργικότητα και αυτό μου δίνει άλλον έναν λόγο να χαίρομαι που είμαι ανάμεσά σας.
Ευχαριστώ και την κυρία Πρόεδρο για τα πολύ θερμά της λόγια και είχα την ευκαιρία να αναπολήσω όλη μου τη ζωή με την αναδρομή που κάνατε στο παρελθόν.
Όμως, ας έρθουμε στο παρόν, στο σήμερα, στο τώρα.
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με ευχές. Με ευχές ολόκαρδες για Χρόνια Πολλά.
Χρόνια Πολλά σε μια τριπλή διάσταση.
Χρόνια πολλά για τις ημέρες του Πάσχα και για την Ανάσταση που μας υπενθυμίζει ότι αποτελεί ανεκπλήρωτη ακόμη προσδοκία η Ανάσταση του λαού μας, η απελευθέρωσή του από τον Μνημονιακό ζυγό. Και μας επιβεβαιώνει ότι τη δική του Ανάσταση θα φέρει ο ίδιος ο λαός μας, ως μια νέα δημοκρατική επανάσταση εναντίον των δανειστών – δυναστών μας και των εγχώριων εκπροσώπων τους.
Δεύτερον, εύχομαι Χρόνια Πολλά για την Εργατική Πρωτομαγιά, που τιμάται σήμερα. Μια επέτειο αφιερωμένη στους εργάτες, που έδωσαν αγώνες και πλήρωσαν με αίμα τις διεκδικήσεις του οκταώρου και των εργασιακών δικαιωμάτων. Μια επέτειο που μας θυμίζει ότι τα κεκτημένα δικαιώματά μας είναι κατακτημένα με θυσίες και ότι δεν έχουμε δικαίωμα να αφήσουμε να μας τα αφαιρέσουν αλλά, αντίθετα, τιμώντας τη θυσία τόσων πριν από εμάς, έχουμε υποχρέωση να παλέψουμε για να τα ανακτήσουμε και να τα θωρακίσουμε.
Στην Ελλάδα, όταν τιμάμε την Πρωτομαγιά, τιμάμε και μια από τις μεγαλύτερες θυσίες: την εκτέλεση των 200 Αντιστασιακών – πατριωτών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, Πρωτομαγιά του 1944. Και θυμόμαστε ότι η απελευθέρωσή μας από τη γερμανική ναζιστική – φασιστική μπότα πέρασε μέσα από τη μνημειώδη Αντίσταση και την αυτοθυσία αυτού του μικρού λαού, που διαθέτει, όμως, τεράστια γενναιότητα, φρόνημα και ψυχή, που είναι ικανά να μετακινήσουν βουνά, είναι ικανά να ανατρέψουν και τα πιο καταδυναστευτικά, ανελεύθερα καθεστώτα.
Ως τρίτη πτυχή των ευχών μου, σας εύχομαι Χρόνια Πολλά για την τοπική σας γιορτή, για τον Άγιο Αθανάσιο, στην οποία με τιμήσατε προσκαλώντας με. Τα ζωντανά τοπικά έθιμα ως στοιχείο της παράδοσής μας κι ως στοιχείο της ταυτότητάς μας μπορούν να αποτελέσουν – και η σημερινή σας εκδήλωση και η σημερινή σας παρουσία το αποδεικνύει – ότι μπορούν αυτά τα έθιμα να αποτελέσουν την ευκαιρία, το έναυσμα και την αφορμή για νέες συλλογικές διεργασίες, για μια νέα δημοκρατική συμμετοχή που αποτελεί προϋπόθεση για τη σύγχρονη απελευθέρωσή μας. Τον δικό μας αγώνα, αυτόν που καλούμαστε να δώσουμε, αυτόν που η μοίρα μας έταξε να υπηρετήσουμε.
Αποδέχθηκα με πολύ μεγάλη χαρά την πρόσκλησή σας να μιλήσω σήμερα στη γιορτή σας και να μοιραστώ μαζί σας αυτήν την μέρα. Οι λόγοι είναι δύο:
Ο πρώτος αφορά αυτό που αντιπροσωπεύει η Κοινότητά σας, η ακριτική Κέλλη της Φλώρινας, μια κοιτίδα αντίστασης στην μνημονιακή άλωση, μια ακριτική γωνιά αναγέννησης, δημιουργίας και προκοπής, σε πείσμα εκείνων που προσπαθούν να καταβυθίσουν το λαό μας στη δυστυχία, στην ανημποριά, στο μαρασμό. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η σημερινή εκδήλωση είναι αφιερωμένη στα παιδιά, στους νέους και στην παιδεία. Είναι, δηλαδή, αφιερωμένη στο μέλλον, που μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από τη νέα γενιά, μόνο μέσα από την ενδυνάμωση των νέων, μόνο μέσα από την ενίσχυση της παιδείας ως θεμελιώδους δικαιώματος κάθε πολίτη αλλά και ως θεμελιώδους υποχρέωσης του κράτους προς όλους τους πολίτες.
Γι’ αυτούς τους δυο σημαντικούς λόγους αποδέχθηκα την πρόσκληση και γι’ αυτούς τους δυο λόγους από εδώ, από την Κοινότητα της Κέλλης, πραγματοποιώ σήμερα και την πρώτη μου ομιλία στην Επικράτεια, μετά την ανακήρυξη της έναρξης της διαδικασίας συγκρότησης της Πλεύσης Ελευθερίας. Αυτής της προσπάθειας για τη δημιουργία ενός κόμματος – κινήματος, που είναι και θα είναι βγαλμένο από την κοινωνία και που θα βρεθεί σε κάθε γωνιά της Επικράτειας και σε κάθε κοιτίδα της ομογένειας, εκτός της Επικράτειας, σε άμεση και ζωντανή επαφή με τους πολίτες και πρώτιστα με τους νέους ανθρώπους. Σήμερα τιμάμε τα παιδιά, τιμάμε τους νέους και τιμάμε πολύ συγκεκριμένα τους έντεκα νέους και νέες που πέτυχαν σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας και θέλω να τους αναφέρω έναν έναν γιατί νομίζω ότι αξίζει να γνωρίζουμε ποιοι είναι αυτοί και ποιες είναι εκείνες ανάμεσά μας και ανάμεσά σας που έδωσαν αυτήν την μάχη για παιδεία, για γνώση μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. (Αναφορά ονομάτων). Θέλω να σας συγχαρώ από καρδιάς και να σας πω ότι ο αγώνας για την ανάσταση και την παιδεία αποτελεί ταυτόχρονα μια πράξη αντίστασης, έναν αγώνα για γνώση και για μάθηση. Τιμάμε πρώτα εσάς γιατί δώσατε αυτή τη μάχη και πετύχατε και διαγράφεται αισιόδοξη η πορεία του μέλλοντός σας και ταυτόχρονα σκιαγραφείται λαμπερό και φωτεινό το παράδειγμά σας ως υπόδειγμα για τους άλλους νέους και νέες της κοινότητας. Τιμάμε, όμως, και τους γονείς σας που στήριξαν τον αγώνα αυτό σε πολύ αντίξοες συνθήκες για τις ελληνικές οικογένειες και ταυτόχρονα τιμάμε τους καθηγητές σας που επίσης σας στήριξαν και σας υποστήριξαν σε πολύ δύσκολες συνθήκες για την ελληνική παιδεία και το ελληνικό σχολείο. Θα έλεγα ότι γονείς και καθηγητές ενσαρκώνουν το υπόδειγμα και υλοποιούν την επιταγή αυτού του τραγουδιού, που τραγούδησε ο Παύλος Σιδηρόπουλος σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη που λέει «Έχε το νου σου στο παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα». Και το λέει περιγράφοντας τις απατηλές διαβεβαιώσεις που πολλοί μπορεί να δώσουν, ότι θα μας προσέξουν, ότι θα μας αγαπούν, ότι θα μας φροντίσουν. Ο λαός αυτός, ο τόπος αυτός δεν ευτύχησε να εκπροσωπείται από αντάξιες ηγεσίες και από επάξιες κυβερνήσεις. Δεν ευτύχησε να υπηρετηθεί από δημόσιους λειτουργούς που να σταθούν στο ύψος της ευθύνης τους.
Η σημερινή νέα γενιά καλείται να ζήσει σε χειρότερες συνθήκες από τις προηγούμενες. Και απευθυνόμενη στους νέους, στις νέες, στα παιδιά σας καλώ να μην το δεχθείτε αυτό.
Να μην δεχθείτε να ζήσετε χειρότερα από τους προηγούμενους.
Να αγωνισθείτε!
Και απευθυνόμενη στους παλιότερους, σας καλώ να μην το επιτρέψετε, να μην το επιτρέψουμε, να ζήσουν τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας χειρότερα απ’ ό,τι εμείς ή οι γονείς μας.
Στην απεύθυνση που έγινε από τον πατέρα Σεβαστιανό, προηγουμένως, και στην προβολή στο σήμερα της συκοφαντίας που δέχονται άνθρωποι και λαοί, έγινε μια πάρα πολύ εύστοχη αναφορά, η αναφορά στην κατασυκοφάντηση αυτού του λαού. Αυτός ο λαός, ο λαός μας, καλείται σήμερα να σκύψει το κεφάλι, να υπομείνει τον μνημονιακό ζυγό για να πληρώσει ένα χρέος που του λένε ότι δήθεν δημιούργησε, αφού τον συκοφάντησαν σε παγκόσμια κλίμακα περογράφοντάς τον ως έναν λαό τεμπέλη, χαραμοφάη, που ζούσε πάνω από τις δυνάμεις του και έτρωγε από τα έτοιμα.
Διαβάστε περισσότερα εδώ:www.plefsieleftherias.gr/omilia-tis-zois-konstantopoulou-stin-kinotita-kellis-sti-florina/#more-4031
Πηγή:www.plefsieleftherias.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου