21/05/2016
Γιώργος Αυτιάς: Καλημέρα, κυρία Κωνσταντοπούλου. Τί μου κάνετε; Καλά είστε;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλή σας ημέρα. Είμαι καλά. Όσο επιβάλλεται να είμαστε καλά για να αντιπαλέψουμε αυτήν την επίθεση που γίνεται στην κοινωνία.
Γιώργος Αυτιάς: Ακούγατε κι εσείς τόση ώρα γι’ αυτό καθυστέρησα αυτά τα δεκαπέντε λεπτά, εσείς είστε από την ώρα σας, στην ακριβή σας ώρα, όπως πάντα. Όπως κάνατε και ως Πρόεδρος Βουλής και στα λόγια και στην ώρα ακριβέστατη αλλά κάποια πραγματάκια έπρεπε να τα ακούσετε. Θα ξεκινήσω με το εξής ερώτημα: αν ένα χρόνο πριν σας έλεγα ότι θα γίνονταν όλα αυτά. Θα μου απαντήσετε μετά το διάλειμμα, θα το πιστεύατε, αγαπητή κυρία Κωνσταντοπούλου;
Πάμε σε διάλειμμα και θα μου απαντήσετε μετά. Γρήγορο διάλειμμα! Φεύγουμε! Λύσαμε κάβους, επιστρέφουμε σε ένα λεπτό.
Γιώργος Αυτιάς: Να καλημερίσω και να ευχαριστήσω την κυρία Κωνσταντοπούλου. Είναι μια δύσκολη, ένα δύσκολο σαρανταοκτάωρο, κυρία Κωνσταντοπούλου, με βροχή από φόρους. Ανακαλύπτουμε πολλά πράγματα, πάρα πολλά πράγματα, ακόμη και φόρο στον αέρα. Φόρος και στον αέρα. Δηλαδή, αν κάποιος έχτιζε ένα σπίτι κι ήθελε τρία πατώματα κι έμεινε στο πρώτο ο αέρας έχει φόρο. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι σαφές.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να μην έχετε καμία αμφιβολία, κύριε Αυτιά, ότι αν μπορέσουν θα βάλουν φόρο και στον αέρα που αναπνέουμε.
Γιώργος Αυτιάς: Λέτε, ε; Και μάλιστα, με ενημερώνει η κυρία Τσέγκου ότι χθες ή τη νύχτα διερωτηθήκατε πώς θα μπορέσει ένας βουλευτής να διαβάσει 7.000 σελίδες αυτού του νομοσχεδίου, πολύ σωστά σημειώσατε – καταγράψατε αυτή την παρατήρηση.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Αυτιά, είναι πρόκληση, πραγματικά, να προφασίζονται κάποιοι ότι αυτό που εκτυλίσσεται είναι δήθεν νομοθετική διαδικασία: είναι, ουσιαστικά, η πλήρης ακύρωση της Δημοκρατίας. Είναι απολύτως βέβαιο ότι κανείς δεν μπορεί να διαβάσει 7.500 σελίδες σε 14 ώρες άυπνος, πολύ λιγότερο είναι απολύτως αδύνατον οι βουλευτές να επεξεργαστούν το περιεχόμενο αυτών των κειμένων που είναι πάρα πολύ ειδικά, εξειδικευμένα νομικά κείμενα. Είναι κατάδηλο ότι δεν τα έγραψαν οι Υπουργοί. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν τα επεξεργάζονται τα μέλη του Κοινοβουλίου. Είναι πασίδηλο ότι δεν νομοθετεί καμία αυτεξούσια και ανεξάρτητη δημοκρατική λειτουργία. Έχουμε εξαναγκαστική, καταναγκαστική νομοθέτηση από πλευράς των δανειστών και, δυστυχώς, έχουμε άβουλους και μοιραίους βουλευτές και κυβερνώντες, οι οποίοι κάνουν τους επιτετραμμένους των δυναστών μας.
Γιώργος Αυτιάς: Κι όλα αυτά, κυρία Κωνσταντοπούλου, με μια υπογραφή για 99 χρόνια εκχώρησης – παραχώρησης, στα νομικά είστε πάρα πολύ καλή, θα μας το πείτε εσείς, σε ό,τι υπάρχει στη χώρα πλην αρχαιοτήτων, πλην ποταμιών, πλην λιμνών και παραθαλασσίων περιοχών.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν νομίζω ότι είναι ακριβές το ότι εξαιρούνται αυτές οι κατηγορίες.
Γιώργος Αυτιάς: Δηλαδή;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Γιατί ξέρουμε από πάρα πολλά χρόνια ότι, δυστυχώς, στο ΤΑΙΠΕΔ έχουν υπαχθεί κι αρχαιολογικοί χώροι και αιγιαλοί και τα λεγόμενα κοινόχρηστα και κοινά πράγματα. Το σύστημα αυτό της ιδιοκτησίας των 99 ετών είναι το αγγλοσαξονικό σύστημα. Εγώ το έχω σπουδάσει όταν βρισκόμουν στην Αμερική για το μεταπτυχιακό μου. Είναι ουσιαστικά η πλήρης αλλοίωση του Ελληνικού Αστικού Κώδικα και είναι μια πλήρης εκχώρηση των πιο πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου αντί πινακίου φακής, με κατεπείγουσα διαδικασία και κατά κατάλυση και κατά παραβίαση όλων όσα πρέσβευε αυτό το κόμμα που κάποτε λεγόταν ΣΥΡΙΖΑ και τώρα προφασίζεται εν πάση περιπτώσει ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Γιώργος Αυτιάς: Εάν σας έλεγαν ότι ένα χρόνο μετά, γιατί τέτοια εποχή είχαμε πάλι φουρτούνες και πάλι ζόρια. Μάλιστα, ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος που έχετε κάποια γραμματάκια ανταλλάξει, δεν ξέρω αν απάντησε, εσείς κάτι ζητήσατε από εκείνον, λέει ότι κόστισε όλη εκείνη η ιστορία κάπου 80 δισεκατομμύρια, το να μπαίνουμε και να βγαίνουμε με τα σακίδια στο Χίλτον κι όλη αυτή η καθυστέρηση. Όλα αυτά, κυρία Κωνσταντοπούλου…
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Αυτιά,…
Γιώργος Αυτιάς: Ελάτε.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν έχουμε ανταλλάξει γραμματάκια. Του απηύθυνα επίσημη αίτηση για λογαριασμό της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους να δώσει τις κινήσεις των δανειακών συμβάσεων που αφορούν όλο το σύστημα του Μνημονίου και των δανείων από το 2010 και μετά. Ο κύριος Στουρνάρας αρνήθηκε να δώσει την τραπεζική κίνηση των δανειακών συμβάσεων και αυτό σημαίνει ότι μέχρι σήμερα παραμένει ερωτηματικό εάν πέρασαν μέσα από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα τα χρήματα των δανείων. Ήδη ξέρουμε, έφθασαν να το πουν και οι Γερμανοί, έφθασε να το πει και ο γερμανικός Τύπος, ότι το 95% των δανείων καταλήγει πίσω στους δανειστές. Το 5%, δηλαδή, περνάει από το δημόσιο ταμείο. Το ζήτημα είναι αν το 95% περνάει ποτέ από το ελληνικό δημόσιο ή αν όλη αυτή η καταδυνάστευση εκπονείται στην πραγματικότητα με μία κατ’ επίφαση διαδικασία δανεισμού.
Γιώργος Αυτιάς: Άρα οι λογαριασμοί είναι ανοιχτοί με τον κύριο Στουρνάρα λέτε, έτσι; Μεταξύ σας.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Οι λογαριασμοί της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης και της Διαφάνειας είναι ανοιχτοί. Θυμίζω ότι ο κύριος Στουρνάρας είναι ο υπογράψας την σύμβαση με τη Siemens, την σύμβαση, δηλαδή, με την οποία επιχειρήθηκε να ξεπλυθεί η ποινική ευθύνη της Siemens για το σκάνδαλο των σκανδάλων. Δεν ήρθε στη Βουλή να καταθέσει γιατί υπέγραψε αυτό το ζημιογόνο σχέδιο του συμβιβασμού. Τον κάλυψε, στην πραγματικότητα, και η Κυβέρνηση και η διαδικασία των εκλογών και μετεκλογικά ουσιαστικά μετέβη στη Βουλή για να πιεί τσάι, όπως έκανε και στην περίοδο Σαμαρά. Είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα πια έχει ως σύμμαχό της τον κύριο Στουρνάρα και αυτό σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει σύμμαχό του την ελληνική Κυβέρνηση.
Διαβάστε περισσότερα εδώ:www.plefsieleftherias.gr/h-zoi-konstantopoulou-stin-ekpobi-tou-giorgou-aftia
Γιώργος Αυτιάς: Καλημέρα, κυρία Κωνσταντοπούλου. Τί μου κάνετε; Καλά είστε;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλή σας ημέρα. Είμαι καλά. Όσο επιβάλλεται να είμαστε καλά για να αντιπαλέψουμε αυτήν την επίθεση που γίνεται στην κοινωνία.
Γιώργος Αυτιάς: Ακούγατε κι εσείς τόση ώρα γι’ αυτό καθυστέρησα αυτά τα δεκαπέντε λεπτά, εσείς είστε από την ώρα σας, στην ακριβή σας ώρα, όπως πάντα. Όπως κάνατε και ως Πρόεδρος Βουλής και στα λόγια και στην ώρα ακριβέστατη αλλά κάποια πραγματάκια έπρεπε να τα ακούσετε. Θα ξεκινήσω με το εξής ερώτημα: αν ένα χρόνο πριν σας έλεγα ότι θα γίνονταν όλα αυτά. Θα μου απαντήσετε μετά το διάλειμμα, θα το πιστεύατε, αγαπητή κυρία Κωνσταντοπούλου;
Πάμε σε διάλειμμα και θα μου απαντήσετε μετά. Γρήγορο διάλειμμα! Φεύγουμε! Λύσαμε κάβους, επιστρέφουμε σε ένα λεπτό.
Γιώργος Αυτιάς: Να καλημερίσω και να ευχαριστήσω την κυρία Κωνσταντοπούλου. Είναι μια δύσκολη, ένα δύσκολο σαρανταοκτάωρο, κυρία Κωνσταντοπούλου, με βροχή από φόρους. Ανακαλύπτουμε πολλά πράγματα, πάρα πολλά πράγματα, ακόμη και φόρο στον αέρα. Φόρος και στον αέρα. Δηλαδή, αν κάποιος έχτιζε ένα σπίτι κι ήθελε τρία πατώματα κι έμεινε στο πρώτο ο αέρας έχει φόρο. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι σαφές.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Να μην έχετε καμία αμφιβολία, κύριε Αυτιά, ότι αν μπορέσουν θα βάλουν φόρο και στον αέρα που αναπνέουμε.
Γιώργος Αυτιάς: Λέτε, ε; Και μάλιστα, με ενημερώνει η κυρία Τσέγκου ότι χθες ή τη νύχτα διερωτηθήκατε πώς θα μπορέσει ένας βουλευτής να διαβάσει 7.000 σελίδες αυτού του νομοσχεδίου, πολύ σωστά σημειώσατε – καταγράψατε αυτή την παρατήρηση.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Αυτιά, είναι πρόκληση, πραγματικά, να προφασίζονται κάποιοι ότι αυτό που εκτυλίσσεται είναι δήθεν νομοθετική διαδικασία: είναι, ουσιαστικά, η πλήρης ακύρωση της Δημοκρατίας. Είναι απολύτως βέβαιο ότι κανείς δεν μπορεί να διαβάσει 7.500 σελίδες σε 14 ώρες άυπνος, πολύ λιγότερο είναι απολύτως αδύνατον οι βουλευτές να επεξεργαστούν το περιεχόμενο αυτών των κειμένων που είναι πάρα πολύ ειδικά, εξειδικευμένα νομικά κείμενα. Είναι κατάδηλο ότι δεν τα έγραψαν οι Υπουργοί. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν τα επεξεργάζονται τα μέλη του Κοινοβουλίου. Είναι πασίδηλο ότι δεν νομοθετεί καμία αυτεξούσια και ανεξάρτητη δημοκρατική λειτουργία. Έχουμε εξαναγκαστική, καταναγκαστική νομοθέτηση από πλευράς των δανειστών και, δυστυχώς, έχουμε άβουλους και μοιραίους βουλευτές και κυβερνώντες, οι οποίοι κάνουν τους επιτετραμμένους των δυναστών μας.
Γιώργος Αυτιάς: Κι όλα αυτά, κυρία Κωνσταντοπούλου, με μια υπογραφή για 99 χρόνια εκχώρησης – παραχώρησης, στα νομικά είστε πάρα πολύ καλή, θα μας το πείτε εσείς, σε ό,τι υπάρχει στη χώρα πλην αρχαιοτήτων, πλην ποταμιών, πλην λιμνών και παραθαλασσίων περιοχών.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν νομίζω ότι είναι ακριβές το ότι εξαιρούνται αυτές οι κατηγορίες.
Γιώργος Αυτιάς: Δηλαδή;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Γιατί ξέρουμε από πάρα πολλά χρόνια ότι, δυστυχώς, στο ΤΑΙΠΕΔ έχουν υπαχθεί κι αρχαιολογικοί χώροι και αιγιαλοί και τα λεγόμενα κοινόχρηστα και κοινά πράγματα. Το σύστημα αυτό της ιδιοκτησίας των 99 ετών είναι το αγγλοσαξονικό σύστημα. Εγώ το έχω σπουδάσει όταν βρισκόμουν στην Αμερική για το μεταπτυχιακό μου. Είναι ουσιαστικά η πλήρης αλλοίωση του Ελληνικού Αστικού Κώδικα και είναι μια πλήρης εκχώρηση των πιο πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου αντί πινακίου φακής, με κατεπείγουσα διαδικασία και κατά κατάλυση και κατά παραβίαση όλων όσα πρέσβευε αυτό το κόμμα που κάποτε λεγόταν ΣΥΡΙΖΑ και τώρα προφασίζεται εν πάση περιπτώσει ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Γιώργος Αυτιάς: Εάν σας έλεγαν ότι ένα χρόνο μετά, γιατί τέτοια εποχή είχαμε πάλι φουρτούνες και πάλι ζόρια. Μάλιστα, ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος που έχετε κάποια γραμματάκια ανταλλάξει, δεν ξέρω αν απάντησε, εσείς κάτι ζητήσατε από εκείνον, λέει ότι κόστισε όλη εκείνη η ιστορία κάπου 80 δισεκατομμύρια, το να μπαίνουμε και να βγαίνουμε με τα σακίδια στο Χίλτον κι όλη αυτή η καθυστέρηση. Όλα αυτά, κυρία Κωνσταντοπούλου…
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κύριε Αυτιά,…
Γιώργος Αυτιάς: Ελάτε.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν έχουμε ανταλλάξει γραμματάκια. Του απηύθυνα επίσημη αίτηση για λογαριασμό της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους να δώσει τις κινήσεις των δανειακών συμβάσεων που αφορούν όλο το σύστημα του Μνημονίου και των δανείων από το 2010 και μετά. Ο κύριος Στουρνάρας αρνήθηκε να δώσει την τραπεζική κίνηση των δανειακών συμβάσεων και αυτό σημαίνει ότι μέχρι σήμερα παραμένει ερωτηματικό εάν πέρασαν μέσα από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα τα χρήματα των δανείων. Ήδη ξέρουμε, έφθασαν να το πουν και οι Γερμανοί, έφθασε να το πει και ο γερμανικός Τύπος, ότι το 95% των δανείων καταλήγει πίσω στους δανειστές. Το 5%, δηλαδή, περνάει από το δημόσιο ταμείο. Το ζήτημα είναι αν το 95% περνάει ποτέ από το ελληνικό δημόσιο ή αν όλη αυτή η καταδυνάστευση εκπονείται στην πραγματικότητα με μία κατ’ επίφαση διαδικασία δανεισμού.
Γιώργος Αυτιάς: Άρα οι λογαριασμοί είναι ανοιχτοί με τον κύριο Στουρνάρα λέτε, έτσι; Μεταξύ σας.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Οι λογαριασμοί της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης και της Διαφάνειας είναι ανοιχτοί. Θυμίζω ότι ο κύριος Στουρνάρας είναι ο υπογράψας την σύμβαση με τη Siemens, την σύμβαση, δηλαδή, με την οποία επιχειρήθηκε να ξεπλυθεί η ποινική ευθύνη της Siemens για το σκάνδαλο των σκανδάλων. Δεν ήρθε στη Βουλή να καταθέσει γιατί υπέγραψε αυτό το ζημιογόνο σχέδιο του συμβιβασμού. Τον κάλυψε, στην πραγματικότητα, και η Κυβέρνηση και η διαδικασία των εκλογών και μετεκλογικά ουσιαστικά μετέβη στη Βουλή για να πιεί τσάι, όπως έκανε και στην περίοδο Σαμαρά. Είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα πια έχει ως σύμμαχό της τον κύριο Στουρνάρα και αυτό σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει σύμμαχό του την ελληνική Κυβέρνηση.
Διαβάστε περισσότερα εδώ:www.plefsieleftherias.gr/h-zoi-konstantopoulou-stin-ekpobi-tou-giorgou-aftia
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου