27-5-2017
Είναι κοινός τόπος ότι η χώρα μας και οι πολίτες της, βρίσκονται υπό ιδιότυπη κατοχή με ακρογωνιαίο λίθο την άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Μνημονιακές πολιτικές το είχαμε μάθει, κάποιοι το λένε επιτροπεία, κάποιοι άλλοι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και μερικοί το ονομάζουν «δεν υπάρχει άλλη επιλογή». Στο πλαίσιο αυτό, αρκετοί νιώθουν αδύναμοι να αντισταθούν προτάσσοντας την ανάγκη στήριξης της δημοκρατίας, ενώ άλλοι αποδέχονται την μοίρα τους ίσως και νομιμοποιώντας την αδράνειά τους, παρουσιάζοντας μια ζοφερή ενδεχόμενη πραγματικότητα στην περίπτωση που σκεφτείς ή εφαρμόσεις ένα εναλλακτικό σχέδιο πολιτικής.
Υπάρχουν όμως και αυτοί που προτάσσουν την ανάγκη ανυπακοής στην άσκηση αυτής της πολιτικής. Η απάντηση από τους αδρανούντες είναι «περίμενε γιατί οι συνθήκες δεν είναι ώριμες και ο κόσμος δεν αντιδρά», ή «ναι, ανυπακοή αλλά εξήγησέ μας τι ακριβώς εννοείς».
Ας το εξηγήσουμε λοιπόν με ένα παράδειγμα από τον τόπο μας. Γνωρίζουμε όλοι την αποικιοκρατική σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση με την «Fraport» για την πώληση του αεροδρομίου μας. Έχουμε χρέος να μην υποκύψουμε σε αυτήν και να προστατεύσουμε το δημόσιο συμφέρον. Πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε καλά αυτή τη σύμβαση και να βρούμε τα «κλειδιά της». Και να κατανοήσουμε ότι η εταιρία -όπως και κάθε αντίστοιχο τέτοιο συμφέρον- βασίζεται στην άγνοια και απραξία μας για να διεκδικεί όλο και περισσότερο χώρο και αρμοδιότητες. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο χώρος έξω από το αεροδρόμιο δεν ανήκει στην «Fraport», ό,τι και να λένε οι υπάλληλοι της εταιρίας. Έτσι λοιπόν ένα πρωινό, σε μια επίσκεψη μου στο αεροδρόμιο, υπάλληλος της «Fraport» μού απαγορεύει να κάνω στάση σε σημείο επιτρεπόμενης στάσης γιατί «έχουν εντολή να στέλνουν τα αυτοκίνητα σε άλλο σημείο». Αρνούμαι να υπακούσω φυσικά, υπογραμμίζοντας ότι η γερμανική εταιρεία δεν έχει δικαιοδοσία σε δημόσιο δρόμο.
Η υπάλληλος εκνευρίζεται αλλά καταλαβαίνει ότι δεν την παίρνει να συνεχίσει. Καλεί δεύτερο υπάλληλο, στον οποίο όμως υπάρχει η ίδια αντιμετώπιση. Αφού είδαν ότι «η χρήση της εξουσίας» δεν περνάει, το γύρισαν στο παράπονο, «εμείς κάνουμε ό,τι μας πουν γιατί θα μας απολύσουν». Το ίδιο απόγευμα πρόσεξα ότι η καταπάτηση του δημοσίου χώρου από την «Fraport» έχει προχωρήσει. Με το έτσι θέλω, κώνοι και κόκκινη κορδέλα και αποκλεισμός χώρου στο δημόσιο δρόμο. Το υπογραμμίζω στους υπαλλήλους και στους υπεύθυνους, ευγενικά και αναφέροντας το όνομα μου και την ιδιότητα μου, ζητώ να ανακληθεί η συγκεκριμένη ενέργεια γιατί είναι παράνομη. Όλοι μού αρνούνται. Η επόμενη ενέργεια είναι επίσημη καταγγελία στην Τροχαία για αντιποίηση αρχής και κατάληψη δημόσιου χώρου. Και συνεχίζουμε, καλώντας και όλους τους κατοίκους και επισκέπτες του νησιού μας να πράξουν το ίδιο. Αυτή είναι η έμπρακτη ανυπακοή και πρέπει να γίνει από όλους. Καμία αποικιοκρατική σύμβαση δεν θα με κάνει και εμένα (και κανένα μας) υπήκοο αποικίας. Αντίσταση και ανυπακοή, η απάντηση από όλους μας.
Και σε αυτό το ζήτημα και σε άλλα που θα ανακύψουν.
Πηγή:www.emprosnet.gr/apopseis/emprakti-anypakoi
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου