Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ομιλία στην εναρκτήρια εκδήλωση

20/04/2016

























Αυτή είναι η διακήρυξή μας.
Αυτή είναι η δέσμευσή μας.
Αναλαμβάνω την ευθύνη σήμερα, να βάλω ενώπιόν σας την πρώτη υπογραφή, σε αυτή τη διακήρυξη.
Και βάζοντας αυτήν την πρώτη υπογραφή, να σηματοδοτήσω την έναρξη της πλεύσης μας προς την ελευθερία.


Η Πλεύση Ελευθερίας είναι μια πλεύση ανοιχτής θάλασσας και ανοιχτών οριζόντων.
Πάμε σε αυτήν με ανοιχτή καρδιά, ανοιχτό μυαλό, αλλά και ανοιχτά τα μάτια.

Με ανοιχτά τα πανιά μας, τα 6 Δ του σήματός μας, που συμβολίζουν
Τη Δημοκρατία
Τη Δικαιοσύνη
Τη Διαφάνεια
Τα Δικαιώματα
Τη Διαγραφή του Χρέους
Τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών

Πάμε με ανοιχτές τις πόρτες μας στην κοινωνία και τους πολίτες.
Η Πλεύση Ελευθερίας πηγάζει από την κοινωνία,
δημιουργείται και υπάρχει για την κοινωνία
και θα δράσει μέσα από την κοινωνία και μαζί με την κοινωνία.

Αν ο λαός αγκαλιάσει την Πλεύση Ελευθερίας,
Δηλαδή αν εμπιστευτεί τις δυνάμεις του και συμπράξει σε αυτή τη μάχη απελευθέρωσης, που είναι πράξη ελευθερίας, πράξη πολιτικής και κοινωνικής ανυπακοής στα εκπονούμενα σχέδια υποταγής μας.
Τότε θα γίνουμε σαρωτικό κύμα,
που θα εξαφανίσει από τον πολιτικό χάρτη και το χάρτη της πατρίδας μας,
το χαλασμένο και χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα,
που επιμένει να διαφεντεύει ανθρώπινες ζωές,
να θυσιάζει ανθρώπινες ψυχές,
να ανακυκλώνει τον εαυτό του και να υποστυλώνει το μνημονιακό καθεστώς.

Σε λίγες ημέρες από σήμερα, στις 6 Μαΐου 2016, το Μνημόνιο θα συμπληρώσει 6 χρόνια από την απαρχή εγκαθίδρυσής του στη χώρα μας.
Το Μνημόνιο είναι ένα ανελεύθερο καθεστώς, μία απολυταρχία.
Και οι απολυταρχίες, οι δικτατορίες, δεν πέφτουν μόνες τους, παρά μόνον αν έχουν επιτελέσει το σκοπό τους και προκαλέσει ανείπωτη καταστροφή.

Αυτός ο λαός γνωρίζει από απολυταρχίες,
γνωρίζει από δικτατορίες,
γνωρίζει όμως κι από αντίσταση, από αγώνα,
γνωρίζει από ανατροπές.

Γνωρίζει ότι για να απελευθερωθεί η χώρα, χρειάζεται αγώνας.
Για να μην συμπληρώσει 50ετία το Μνημόνιο, όπως προβλέπει ήδη το πρώτο μνημονιακό κείμενο.
Για να μην συμπληρώσει ούτε 7ετία ούτε 8ετία το 3ο Μνημόνιο,
Όπως προβλέπεται στη συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού

Χρειάζεται ο δικός μας αγώνας.
Κι ας είναι αυτός ο πρώτος μας στόχος, να διακόψουμε αμετάκλητα την μνημονιακή καταστροφή

Η Πλεύση Ελευθερίας, ως κόμμα -κίνημα, που δεν λειτουργεί με μηχανισμούς ούτε με διακίνηση πολιτικής επιρροής, αλλά με ανοιχτές αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες,
΄ είναι όχι απλώς απαραίτητη, αλλά αναγκαία σήμερα.
Γιατί, μετά το πραξικόπημα του περασμένου καλοκαιριού, και τη σκηνοθεσία εκλογών από τους δανειστές, η Βουλή και η κεντρική πολιτική σκηνή μονοπωλούνται από κόμματα που δεν εκφράζουν πολύ λιγότερο από το 50 % του Ελληνικού Λαού και παραβιάζουν την ξεκάθαρη λαϊκή εντολή της 5ης Ιουλίου Γιατί η σημερινή Βουλή και τα κόμματα που συμμετέχουν σε αυτήν υπηρετούν το μνημόνιο, ακόμη και αν διακηρύσσουν το αντίθετο.
Γιατί, η πολιτική ταυτότητα, δεν προσδιορίζεται από το τι λέει κανείς, αλλά από το τι κάνει.

Δεν είμαστε αυτά που λέμε, αλλά αυτά που κάνουμε.

Η Πλεύση Ελευθερίας θέλει να είναι και να κάνει αυτά που λέει.
Και δεν θα πει ποτέ τίποτε περισσότερο από αυτά που κάνει.
Δεν θα πει ποτέ τίποτε περισσότερο από αυτά για τα οποία θα παλέψει.
Δεν θα κάνει τίποτε λιγότερο από αυτά που λέει.
Γι΄αυτό η συνέπεια λόγων και πράξεων, η διαφανής, ανεπίληπτη και συνεπής στάση και διαδρομή ζωής, θα είναι βασικό κριτήριο στην ανάδειξη των ανθρώπων που θα την υπηρετούν και θα την εκπροσωπούν.
Από τις πράξεις μας θέλουμε να κριθούμε και για τις πράξεις μας θα κριθούμε.

Και έτσι απαντάμε σε αυτούς που δήθεν διερωτώνται ή ανησυχούν
για το πού τοποθετούμαστε στο πολιτικό φάσμα:
Η απάντηση είναι καθαρή.
Τοποθετούμαστε με την κοινωνία.
Τοποθετούμαστε με το λαό.
Τοποθετούμαστε με τη Δημοκρατία.
Τοποθετούμαστε με την έμπρακτη υπεράσπιση της πατρίδας και της δημοκρατίας έναντι της εδώ και 6ετία βίαιης κατάλυσης του Συντάγματος, όπως ακριβώς επιτάσσει το άρθρο
120, το αλλοτινό 1-1-4.

Αριστερός δεν είναι κανείς επειδή έτσι δηλώνει.
Πατριώτης δεν είναι κανείς επειδή έτσι διαδηλώνει.
Ο Ριζοσπαστισμός δεν είναι λεκτική εκγύμναση ούτε θεωρία, αλλά υπαρξιακή δοκιμασία, που έχει κόστος.
Δημοκράτης δεν είναι κανείς επειδή απλώς το διακηρύσσει.
Όποιος σήμερα υποστηρίζει με λόγια, με έργα ή με την αιδήμονα ανοχή και επιτηδευμένη αποχή του, την παράταση του βίου αυτής της κυβέρνησης και τη συνέχιση της μνημονιακής δεσποτείας δεν είναι ούτε αριστερός ούτε πατριώτης ούτε ριζοσπάστης ούτε δημοκράτης.

Η σημερινή Κυβέρνηση και όλα τα πρόσωπα που τη στελεχώνουν και τη στηρίζουν απέδειξαν με τον οδυνηρότερο τρόπο ότι «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» που κάποιοι εκφωνούσαν μεγαλόστομα κουνώντας επιδεικτικά σημαίες ιδεολογικής καθαρότητας και ηθικού πλεονεκτήματος, κατέρρευσαν σα χάρτινος πύργος από το έλλειμμα εαυτού, φρονήματος και έρματος μοιραίων και άβουλων κομμένων κεφαλών, που αποδέχθηκαν ως ανθρωπάκια να κυβερνούν μια υποδουλωμένη χώρα, την ώρα που ο λαός της έλεγε το πιο μεγαλειώδες ΌΧΙ στην υποταγή και δήλωνε παρών και έτοιμος να παλέψει για τη ζωή και το μέλλον του.

Αυτοί που Κυβερνούν σήμερα
δεν διαφέρουν σε τίποτε από το επίορκο και διεφθαρμένο προσωπικό
των προηγούμενων δεκαετιών,
παρά μόνο στο ότι κατάφεραν, στον πιο σύντομο χρόνο,
να ακυρώσουν τους φαινόμενους και φερόμενους εαυτούς τους,
να τσαλαπατήσουν τα πιο ιερά δημοκρατικά θέσμια και κεκτημένα
και να επιδίδονται λαίμαργα στη νομή και διανομή της εξουσίας
και στην άντληση ωφελημάτων για τους ίδιους και τους οικείους τους,
εγκαινιάζοντας την πιο ακραία έκφανση του νεποτισμού, της φαυλοκρατίας και της παρεοκρατίας.

Πρέπει να φύγουν.
Και μαζί τους πρέπει να φύγει όλο το σάπιο σύστημα συμφερόντων και ολιγαρχιών,
που ήδη αναζητεί και προσπαθεί να στήσει την μνημονιακή διάδοχη κατάσταση, κάνοντας ασκήσεις επί χάρτου στο μέλλον μας, με σενάρια διεύρυνσης, οικουμενικής κυβέρνησης ή εναλλαγής των ίδιων πολιτικών δυνάμεων.

Η Πλεύση Ελευθερίας έρχεται να αλλάξει τον ρου της ιστορίας.
Έρχεται να ταράξει αυτό το βαλτωμένο και ελώδες πολιτικό σκηνικό.
Έρχεται για να χαλάσει τα σχέδια όσων λιγουρεύονται και απεργάζονται μία «ψευτο-δημοκρατία εκ των ενόντων», που αποφασίζουν χωρίς εμάς για εμάς και ισχυρίζονται ότι το κάνουν «για το καλό μας».

Η Πλεύση Ελευθερίας έρχεται για να ξαναφέρει τον λαό στο προσκήνιο και στην εξουσία.
Έρχεται να βάλει την νεολαία στην πρώτη γραμμή.
Να βάλει τους ανθρώπους και πρωτίστως τους νέους στο επίκεντρο της διαμόρφωσης του σχεδίου μάχης, πλεύσης και απελευθέρωσης.

Σήμερα, το κατεστημένο σύστημα δίνει την κύκνεια μάχη του να πείσει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από την παράδοση και την υποταγή.
Επενδύει στην απογοήτευση, την απόσυρση, την αποχή.
Επενδύει στην διάψευση της ελπίδας και την υποστασιοποίηση της απόγνωσης.
Την οποία υπηρετούν οι εκπρόσωποι και τα φερέφωνά του.

Ενδόμυχα τρέμει ότι το ιστορικό γεγονός του μεγάλου ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου
Που αποτέλεσε ιστορικό υπαρξιακό βίωμα εκατομμυρίων ανθρώπων
Και διαμόρφωσε το σύγχρονο αγωνιστικό φρόνημα των νέων γενεών
Θα σκιρτήσει, θα αναβλύσει και θα κατακλύσει αυτό το κακοστημένο πολιτικό σκηνικό.

Αυτός ο φόβος τους είναι ο δικός μας στόχος.

Ο λαός αυτός δεν παραιτήθηκε.
Προδόθηκε και πληγώθηκε, αλλά δεν παραδόθηκε.
Δεν συνθηκολόγησε, όπως οι ηγεσίες του.
Και ξανασηκώνεται ήδη για να αγωνιστεί.
Κι αυτή τη φορά έχει γνώση και πολύτιμη εμπειρία.
Έχει πολύτιμους συμμάχους στη σύμπλευση και συνοδοιπόρους.

Κι έχει ανεξάντλητο σθένος,
σθένος που τρομοκρατεί όσους αναλογίζονται το μέγεθος της ανατροπής
που μπορεί να πετύχει αυτός ο λαός, και κάθε λαός,
αν παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για το μέλλον του, το μέλλον των παιδιών του, για να πάρει πίσω τη ζωή του, για να πάρουν ζωή τα όνειρά του.

Η Πλεύση Ελευθερίας κάνει σήμερα την αρχή.
Είναι ώρα για λιγότερα λόγια και περισσότερες πράξεις.
Είναι ώρα για ανάληψη πρωτοβουλίας.

Θα μου επιτρέψετε να κλείσω με μια προσωπική αναφορά.
Γιατί η προσωπική αναφορά, στην πραγματικότητα είναι πράξη προσωπικής ευθύνης.
Το 2012, όταν για πρώτη φορά αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα στις εθνικές εκλογές, δήλωσα παρούσα στον αγώνα του τόπου και της γενιάς μου για την ανατροπή αυτού του καθεστώτος και τη δικαίωση του λαού μας.
Το έπραξα πιστεύοντας ότι ως πολίτης όφειλα να κάνω ό,τι περνούσε από το χέρι μου και να δώσω αυτόν τον αγώνα.
Υπηρέτησα αυτόν τον αγώνα με όλες μου τις δυνάμεις, πάντοτε από την πρώτη γραμμή της μάχης, χωρίς ποτέ να διεκδικήσω εξουσίες, παρά μόνο ευθύνες.
Και χωρίς ποτέ να αγαπήσω την εξουσία.
Και σας διαβεβαιώ, όποιος δεν αγαπάει την εξουσία,
δεν έχει κανένα δίλημμα όταν η εξουσία τίθεται σε διάζευξη με το λαό και τη δημοκρατία.
Σήμερα, 4 χρόνια μετά, αυτό το αίσθημα ευθύνης μου υπαγορεύει να συνεχίσω,
από άλλη θέση, τον ίδιο αγώνα, που δεν ολοκληρώθηκε και που είμαι βέβαιη ότι αν δοθεί από ανθρώπους ανιδιοτελείς και συνεπείς, θα είναι νικηφόρος.
Ο Ερίκ Κοκρέλ, τον οποίο ευχαριστώ θερμά που βρίσκεται μαζί μας, είπε στον χαιρετισμό του, ότι σε εποχές όπως η σημερινή και σε στιγμές όπως η τωρινή, υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους αναλογεί η ευθύνη να ανοίξουν το δρόμο.
Και κάνοντας το πρώτο βήμα, να ενθαρρύνουν, να εμψυχώσουν, να στηρίξουν κι όσους είναι έτοιμοι και αποφασισμένοι να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της μάχης.
Αυτήν την ευθύνη αναλαμβάνω, απέναντι σε όλους και όλες όσους είναι έτοιμοι και αποφασισμένοι για αυτή τη μάχη.
Και σας εγγυώμαι και ότι η μάχη θα δοθεί στα αλήθεια και όχι στα λόγια
και ότι θα είμαστε πολλές και πολλοί στην πρώτη γραμμή.
Όσο ζω κι αναπνέω, όσο η Πλεύση Ελευθερίας υπάρχει και αγωνίζεται,
δεν θα υπάρξει ένας άνθρωπος που να αισθανθεί μόνος του στη μάχη.
 
Σας καλώ να στηρίξετε την Πλεύση Ελευθερίας.

Σας καλώ να υποστηρίξετε την Ιδρυτική Διακήρυξη, που ήδη αναρτήθηκε στο διαδίκτυο.

Να θέσετε τις δυνάμεις, τις γνώσεις, τις ιδέες σας στη διάθεση του κοινού μας αγώνα.

Να μη χαρίσουμε το μέλλον μας

Να το διεκδικήσουμε και να το κερδίσουμε.

Να πάρουμε πίσω τη ζωή και την ελευθερία μας.

Η Πλεύση Ελευθερίας είναι μάχη απελευθέρωσης.

Θα την κερδίσουμε, αν τη δώσουμε μαζί.

Κρίνοντας από την αποψινή σας παρουσία, έχουμε πολλούς λόγους να αισιοδοξούμε!


Πηγή:www.plefsieleftherias.gr/zoi-konstantopoulou-omilia-stin-enarktiria-ekdilosi

Σχόλια